Ugoda dotycząca płatności

Ugoda dotyczącą płatności (inaczej ugoda pozasądowa lub ugoda prywatna) to rodzaj umowy, zawieranej pomiędzy dłużnikiem i wierzycielem, która dotyczy ustalenia warunków spłaty zadłużenia, w zamian za ustępstwa stron, między którymi istnieje już jakieś zobowiązanie. Ugoda umożliwia więc zmianę pierwotnego zobowiązania stron, w postaci wypracowania polubownego rozwiązania sporu (bez udziału osoby trzeciej ani mediatora, ani arbitra, ani też sądu). Niniejszy dokument może być stosowany w każdej sprawie cywilnej, w tym w sprawach rodzinnych - w tych sprawach można również skorzystać z ugody alimentacyjnej lub porozumienia rodzicielskiego.

Przykładami polubownych rozwiązań ugodowych są m.in.: umorzenie części płatności lub odsetek, rozłożenie długu na raty, odroczenie terminu płatności długu itd. Ugoda, poza możliwością osiągnięcia porozumienia między stronami, pozwala uniknąć kosztów i ryzyka długotrwałego procesu sądowego. Ugoda może również zostać w każdej chwili zatwierdzona przez sąd (wniosek o zatwierdzenie ugody przez sąd). Skutkiem zawarcia ugody jest przerwanie biegu przedawnienia - ugoda stanowi bowiem formę uznania długu. Jeżeli ugoda dotyczy zobowiązań już przedawnionych, jej zawarcie należy traktować jako zrzeczenie się zarzutu przedawnienia wobec przedawnionego długu.

Czy wiesz, że...

Innym sposobem modyfikacji istniejących zobowiązań dotyczących płatności długu jest sporządzenie aneksu do umowy. Ponadto, możliwe jest również rozstrzygnięcie sporu za pośrednictwem sądu - w tym celu składa się pozew o zapłatę. Poza ugodą i sporem sądowym, inną formą zakończenia sporu jest mediacja (roztrzygnięcie sporu przy udziale mediatora - osoby trzeciej) albo arbitraż (roztrzygnięcie sporu przy udziale arbitra - osoby trzeciej). Dłużnik może również jednostronnie uznać swój dług w formie oświadczenia.

Wybór określonego sposobu przyjęcia takiego oświadczenia zależy od stron umowy, okoliczności, możliwości pójścia na ustępstwa przez strony, wzajemnych oczekiwań, a także kwestii, jakie wierzyciel i dłużnik chcą między sobą uregulować.

Celem zawarcia ugody powinno być:

• wyjaśnienie niepewności co do roszczeń, wynikających z zobowiązania, łączącego strony;
• zapewnienie ich wykonania;
• uchylenie istniejącego lub potencjalnego sporu w tym zakresie.

Jak korzystać z dokumentu?

Ugoda zawiera:

• dane stron zobowiązania;
• określenie przedmiotu ugody;
• rozwiązanie problemu: wzajemne ustępstwa;
• przepisy końcowe;
• podpisy stron.

Ugodę należy zawrzeć w formie, zastrzeżonej dla konkretnej czynności prawnej, której ugoda dotyczy np. w razie sporu dotyczącego płatności czynszu za najem okazjonalny mieszkania, ugodę sporządza się, tak jak samą umowę najmu, w formie pisemnej, pod rygorem nieważności.

Ponadto, forma pisemna (albo forma notarialna) jest zalecana z ostrożności dla każdego zobowiązania, co umożliwi ewentualne posłużenie się w przyszłości ugodą w postępowaniu sądowym. Jeśli bowiem dłużnik, mimo zawarcia ugody, przestanie w przyszłości ją realizować, forma pisemna ugody stanowić będzie dowód w postępowaniu sądowym. Forma pisemna oznacza konieczność wydrukowania projektu ugody w 2 egzemplarzach (po jednym dla każdej ze stron) i złożenia odręcznego podpisu na obydwu egzemplarzach, przez każdą ze stron. Forma aktu notarialnego to zawarcie ugody przed notariuszem.

Każda ze stron powinna zachować swój egzemplarz podpisanej ugody w dokumentacji.

Podstawa prawna:

Możliwość zawarcia ugody wynika z art. 917 Kodeksu Cywilnego.

Jak edytować wzór?

Wypełnij formularz. Dokument jest redagowany na Twoich oczach w miarę podawania odpowiedzi.

Po zakończeniu, otrzymujesz go w formacie Word i PDF. Możesz go edytować i wykorzystać ponownie.